Większą część czasu, który przeznaczyłam na napisanie tego wpisu zajęło mi zastanawianie się, czy w ogóle powinien powstać. […]
Nie pytaj mnie, dlaczego nie mam więcej dzieci
Kto to widział?! O akceptacji i tolerancji.
Nastał czas balików. Wiele się w tym temacie nie zmieniło na przestrzeni lat. Każdy z nas na hasło […]
Ratunku, nie lubię się bawić z moim dzieckiem!
Jakiś czas temu na konsultacjach pewna mama zapytała mnie o jedną rzecz. Postanowiłam ją dzisiaj poruszyć, bo mam […]
Kochany Synku, zniszczyliśmy Ci planetę
Kochany Synku! Chciałabym powiedzieć, że stoi przed Tobą wielka przyszłość. Że dotrzesz, gdzie zapragniesz i będziesz, kim tylko […]
Raz, dwa, trzy, Mikołaj patrzy
Czytałam ostatnio dyskusję na forum dotyczącą tego, czy warto opowiadać dziecku, że to Mikołaj, a nie rodzice przynoszą […]
Wychowanie bez nagród i kar – recenzja
Idea wychowania bez nagród i kar jest mi bardzo bliska. Dzięki temu wiem jednak, że jej wdrożenie w codzienne życie bywa problematyczne.
Niełatwo jest odróżnić naturalne konsekwencje od sztucznie nałożonej kary. Jeszcze trudniej jest wyzbyć się nawyków i wychowawczych przyzwyczajeń, którymi przesiąkliśmy już jako dzieci.
Właśnie o tym jest książka Alfie’go Kohna Wychowanie bez nagród i kar.
Magiczna bliskość*
Około miesiąc temu w sieci ukazał się ciekawy artykuł dotyczący badań, którym poddała się Rebecca Saxe ze swoim dwumiesięcznym synkiem, Percy’m. Artykuł przedstawia niezwykły obraz rezonansu magnetycznego, na którym widzimy, co dzieje się w mózgu zarówno dziecka, jak i mamy podczas buziaka w czoło.
Mózg dziecka i mamy zalewa fala neuroprzekaźników i hormonów: oksytocyna, zwana hormonem miłości, serotonina, czyli hormon szczęścia i dopamina, które pełni ważną funkcję w działaniu układu nagrody. Więcej o wynikach badań TUTAJ.
Jak odmawiać dziecku?
Odmawianie dziecku bywa niełatwe. Po części dlatego, że my, rodzice, najchętniej przychylilibyśmy naszym dzieciom nieba, a widok zdruzgotanej małej twarzyczki łamie nam serce. Ale także dlatego, że to właśnie my będziemy ponosić konsekwencje tej odmowy.
Akcja adaptacja – recenzja
Wielkimi krokami zbliża się wrzesień, a wraz z nim dzień, w którym Ignacy oficjalnie stanie się przedszkolakiem. Przed podobnym wyzwaniem staje co roku bardzo dużo rodziców i ich pociech. Ci z nich, którzy uważają, że nie mają w związku z tym żadnych obaw raczej kłamią lub sami się oszukują. Na szczęście na pomoc spieszą takie książki, jak Akcja adaptacja Agnieszki Stein.
Czy Ty czasem pizgasz złem?
Myślałam, że będzie łatwiej. Że od początku instynktownie będę wiedziała, co robić. Że poradzę sobie z wszystkimi trudnościami. Zawsze będę pamiętać że to tylko dziecko, że to taki etap i że takie zachowanie jest ważne dla jego rozwoju. I nic mnie nie przerośnie. Wszak moją tajną bronią jest wiedza. Niejedno wiem i niejedno widziałam. Dość sporo też przeżyłam, a jednak tak bardzo się pomyliłam.