Neofobia żywieniowa u dzieci

Kiedy Ignacy sam skomponuje obiad… wygląda to z reguły tak, jak na zdjęciu powyżej. Przyznać się, kto jeszcze naiwnie myślał, że jego dziecko będzie jadło wszystko (albo prawie wszystko), jeśli tylko go tego nauczy? A potem przyszła rzeczywistość z kilkulatkiem i sprowadziła nas boleśnie na ziemię.

Neofobia żywieniowa

Neofobia żywieniowa pojawia się, w mniejszym lub większym stopniu, niemal u wszystkich dzieci w wieku 2-6 lat. Neofobia, czyli lęk przed nowością, w przypadku jedzenia objawia się ograniczeniem preferencji żywieniowych do wybranej niewielkiej grupy produktów (lub rodzajów produktów). Bywa uciążliwa i nierzadko spędza rodzicom sen z powiek. Oto nasz maluch, który jak dotąd jadł i lubił bardzo dużo produktów, często z dnia na dzień, przestaje tak ochoczo współpracować w kwestii jedzenia. Zaczyna mieć specyficzne preferencje co do produktów i sposobu ich podania. Niechętnie próbuje nowości (lub nie robi tego wcale) i przestaje jeść także niektóre ulubione produkty. Jednego dnia zajada się ziemniakami, by następnego z dużą stanowczością oświadczyć, że ich nie lubi.

Jak przetrwać neofobię żywieniową?

I choć neofobia żywieniowa jest uciążliwa dla całej rodziny to często nie jest powodem do zmartwień. To, co można zrobić, aby sobie ten czas ułatwić to: *nie zrażać się odmową dziecka i nadal proponować mu zróżnicowane posiłki i produkty (na zasadzie oferty, nie przymusu), *pozbyć się oczekiwań dotyczacych jedzenia naszego malucha (im szybciej pogodzimy się z tym, że dziecko może nie zjeść tego, co byśmy chcieli, tym szybciej zredukujemy związany z tym stres), *angażować dziecko w przygotowywanie posiłków, pomóc mu poznać jedzenie, zobaczyć jak przygotowujemy produkty itd. (znowu jednak nie oczekujmy, że dziecko za każdym razem zje to, co z nami przygotuje).

Niepokojące objawy

Krótko mówiąc, często okres ten wystarczy przeczekać. To, co jednak powinno nas zaniepokoić, to: *bardzo ograniczona ilość akceptowanych produktów (mniej niż 20), *spadek masy ciała, *przemęczenie, osowiałość, trudności ze snem i z koncentracją. Jeśli cokolwiek w neofobii Was niepokoi lub potrzebujecie pomocy w postępowaniu z nią, warto skonsultować się ze specjalistami (pediatra, psycholog, terapeuta SI, dietetyk), wykluczyć inne niż rozwojowe źródła trudności i poszukać sposób na ułatwienie Wam tego czasu. Dziękuję za Twoje odwiedziny na mojej stronie! Chcesz być na bieżąco? Polub mój profil na Facebooku lub Instagramie i nie przegap żadnego wpisu!

Neofobia żywieniowa u dzieci